Deze week werd nog maar eens duidelijk dat dopinggebruik en de controle er op nog lang niet werkt op een wijze waarop sporters, officials en sportfans er gelukkig van worden. Iedere keer geven sportbonden blijk het probleem niet echt aan te willen pakken.

Deze week behaalde de Chinese zwemmer Sun Yang een wereldtitel en de wereld zag hoe de nummer twee (Australier Mack Horton) op het ereschavot weigerde plaats te nemen naast Su en hem te feliciteren. Ook de enorme boosheid waarmee Su reageerde kwam op de TV. Bij het weglopen maakte hij duidelijk dat hij gewonnen had en de ander de loser was. De Rus Martin Maljoetin en de Brit Duncan Scott deelden het brons. Scott weigerde evenals Horton eerder Sun de hand te schudden op het podium en wilde evenmin op de foto met de Chinees. De weigering van Horton kwam hem op een berisping (officiële waarschuwing) van de Internationale zwemfederatie (FINA) te staan. Hiermee maakte de FINA zichzelf volstrekt belachelijk.

Mack had en heeft gegronde redenen om niet naast Sun Yang op het podium te gaan staan. Sun had helemaal nooit op het WK mogen verschijnen. Sun won goud op de Spelen van Londen (2x) en in 2013 zwom hij naar drie wereldtitels in Rio, geen kleine jongen dus. In mei 2014 werd er een positieve dopingtest, voor het gebruik van het verboden stimulerend middel trimetazidine, gedaan en Sun werd voor een half (?) jaar geschorst. Dit nieuws werd pas na zijn schorsing naar buiten gebracht. In 2018 werd Yang thuis bezocht door Chinese dopingcontroleurs. Sun weigerde mee te werken aan deze verplichte controle, verscheurde de documenten en zou de buisjes met afgenomen bloed kapot hebben laten slaan door zijn lijfwachten.

Hiermee begin Sun zijn tweede dopingovertreding, met normaal een veel langere schorsing tot gevolg. Toch achtte de FINA de zwemmer onschuldig omdat er een procedurefout zou zijn gemaakt. Het wereld antidoping agentschap (TAS) was hierover niet te spreken en zou overwegen in hoger beroep te gaan. Om op dit moment onduidelijke redenen is dat er nog niet van gekomen. Dus zowel FINA en TAS zijn overtuigd van het overtreden van de dopingregels maar weigerden vooralsnog de zwemmer te schorsen. Dat geeft te denken.

Ik herken in dit gedrag een patroon wat ik ook bij andere sporten zie. Bonden hebben er duidelijk moeite mee om grote namen in de sport hard aan te pakken voor vermeend dopinggebruik. Ik twijfel er geen seconde aan dat een zwemmer met minder naam en faam zonder enige terughoudendheid geschorst zou zijn als deze bloedmonsters zou vernietigen. Het verhaal van Chris Froome en de SKY ploeg kent iedereen en als sprinter Justin Gaitlin niet Gaitlin was geweest hadden we hem nooit meer in de grote atletiekwedstrijden zien sprinten. Gaitlin werd twee keer betrapt, had levenslang geschorst moeten worden, werd voor 8 jaar geschorst en dat werd terug gebracht naar 4. Net als schaatser Pavel Kolesnikov die na meerdere dopingovertredingen allang voor het leven geschorst had moeten zijn.

Hoe sporters en hun fans over deze dopingzondaars denken is inmiddels ook bekend. Het was haast onmogelijk voor de ploeg SKY met Froome in de Tour de France rond te rijden. Hoe Nederlandse schaatsers over Kolesnikov denken is ook geen geheim. Het is dan ook geen verrassing dat op het moment dat Mack Horton de zaal met andere zwemmers binnen kwam hij een minuten durend applaus kreeg. Dat applaus zullen de bobo’s van de FINA, IAAF, ISU, ICU en al die anderen vast ook gezien en gehoord hebben. Ze zullen er echter voor de zoveelste keer niets mee doen.

Photo by Gentrit Sylejmani on Unsplash