Meer dan een jaar geleden schreef een blog “verward” over de grenzen aan vrijheid van meningsuiting. De afgelopen tijd is die verwardheid alleen maar toegenomen. Een Nederlands/Turkse “columniste” gebruikt die vrijheid om onder die noemer haast grenzeloos te kunnen schokkeren en beledigen. Zo tweette zij dat ze geen 0 medelijden had met omgekomen vluchtelingen die waren verdronken op hun vlucht van Turkije (Syrië) naar Griekenland. In haar columns zijn Nederlandse Moslims regelmatig doelwit en ook de in Nederland wonende Turken moeten het regelmatig in al dan niet kwetsende bewoordingen ontgelden.

Onlangs opende ze het vuur op Erdogan. De, ook in mijn ogen, dictator van Turkije was een o.a. “geitenneuker”. Turkije, het land waar Europa al langere tijd, min of meer, goede banden mee onderhoud en onlangs nog een deal mee werd gesloten zodat wij ons vluchtelingenprobleem weg konden schuiven. Turkije wordt dan ook gezien als een bevriende mogendheid. Kritiek van een Duitse cabaretier leidde tot een aangifte van Erdogan tegen deze man op grond van een wet die ook Nederland kent: je mag een bevriend staatshoofd niet beledigen.

De wereld was te klein, vrijheid van meningsuiting was in het geding en dat woog zwaarder dan de wet die het strafbaar maakte. Angela Merkel die het volledig volgens de hier geldende principes van de scheiding der machten overliet aan de rechtspraak moest het ontgelden. Ook al volgde ze de juiste principes en de juiste weg en was er mogelijk een wet overtreden. Wat je ook van die wet vind, deze is er, ook in Nederland. Ebru zag er een aanleiding in om Erdogan ook flink op zijn lange tenen te gaan staan. Tegelijkertijd vertrok ze naar haar vakantie woning in Turkije en liet dat al beledigend op Twitter weten. Daarop werd zij in Turkije gearresteerd. Ebru, nog steeds Turkse, overtrad in Turkije een Turkse wet. Nederland stond op zijn kop. Cabaretiers duikelden over elkaar heen om nog meer ongeremd en volkomen zinloos nog enkele beledigingen op Erdogan los te laten.

De Minister President Rutte en Minister van Buitenlandse zaken Koenders moesten keer op keer uitleggen dat zij echt alle mogelijke moeite deden om Ebru, inmiddels gewoon vrij in haar vakantiehuis met een verbod om uit te reizen, vrij en naar Nederland te krijgen. Niemand had het er over dat Ebru in de ogen van Turkije, een Turkse was (en is) en in Turkije (dat twitterde zij zelf) willens en wetens een wet overtrad. Alle energie van het Ministerie was er op gericht Ebru terug te krijgen en toen zij deze week naar Nederland mocht reizen leek het of een held van het vrije woord werd binnen gehaald.

Ik bleef verward, kennelijk hoort zinloos en nutteloos beledigen tot vrijheid van meningsuiting terwijl ik toch zeker wist dat menig Nederlander veroordeeld is voor een vergelijkbaar vergrijp, maar kennelijk lag de grens bij Ebru voor velen anders.

Dan vandaag in de Volkskrant: “Israël zet Nederlandse vrouw van Wereldraad van Kerken uit”. De inhoud laat niets aan de verbeelding over. De Israëlische autoriteiten treden steeds harder op tegen binnen- en buitenlandse critici. Iets wat precies de kritiek is op Erdogan. Een Nederlandse wordt om die reden daarom uitgezet en Israëlische burgers die kritisch zijn krijgen net als Turkse Ebru een uitreisverbod. De Nederlandse, Marijke van Duin, doet een beroep op het Ministerie van Buitenlandse zaken en die reageren verrassend:  “Dat ziet geen reden stappen te nemen, omdat er sprake is van een Israëlische ‘binnenlandse aangelegenheid’.”

Dat kan zo zijn maar Marijke is Nederlandse maar die mag er niet in, maar er zijn ook Israëlische burgers die er niet uit mogen. Net als Ebru als Turks staatsburger Turkije niet uit mocht. Daar wrong het Ministerie zich in allerlei bochten om haar er uit te krijgen. Ik vind dat verwarrend, ze had als Turkse de Turkse wet overtreden (een wet die wij ook(!) kennen) en dan alle energie om haar vrij te krijgen. Zijn de maatregelen in Turkije ernstiger dan in Israël? Of is Israël nog meer een vriendje van Nederland dan Turkije? Of durven wij niet zo maar tegen Israël in te gaan. Israël, het land waar een hoge militair onlangs zei dat het land NAZI trekjes begon te vertonen. Het wordt nog vreemder in de wetenschap dat een Nederlander onschuldig 12 jaar vast zat in Spanje en daar deed de Nederlandse regering helemaal geen moeite voor. Het lijkt dus allemaal op willekeur surfend op de onderbuik gevoelens van rechts Nederlands dat onder aanvoering van Geert Wilders hard schreeuwt. De verwarring blijft, dit is niet het Nederland waarin ik groot ben geworden. Ik kan wel janken.

Photo by Kyle Glenn on Unsplash