Mag ik mij even voorstellen? Ik ben getrouwd, 3 kinderen. Ik woon in een rijtjeshuis in Apeldoorn. Heb een baan waar ik veel plezier aan beleef: organisatieadviseur. Ik ben ongeveer 1m85 lang, te zwaar. Voor het laatste ben ik de laatste maanden flink aan het trainen en dat helpt, een beetje. Ik heb blond, inmiddels grijzend haar (ik ben tenslotte al vijftig) en een bril met varifocus glazen (ik ben tenslotte al vijftig).

Ik ken een leuke vent, ook getrouwd, ook kinderen. Woont in een rijtjeshuis in Amstelveen. Mijn lengte, komt in de buurt van mijn postuur, donker haar, baartje. Heeft een succesvol eigen bedrijf waar hij veel plezier aan beleeft en adviseert net als ik organisaties maar wel op een ander vlak.

We reizen allebei veel om ons werk te doen. Ik mag dat doen in een leaseauto en koos voor de ruime gezinsauto: Citroën C4 grande (jawel) Picasso en kom in menig stad door het hele land. Ik rij zelden te hard en bonnen zijn zeldzaam. Mijn kennis rijdt ook veel, heeft een eigen auto, koos ook voor een gezinsauto, de Mazda 6 en pakt wel eens een bon voor te hard rijden, altijd kleintjes.

Het kan wel 8 jaar geleden zijn dat ik voor het laatst aangehouden ben. Na een avondje naar de sauna reden we in een controlefuik: alcoholcontrole. Die dag was er ook een of ander house event op recreatiepark Bussloo, een meer hier in de omgeving. Ik werd aangehouden, zei lachend de agent gedag en ik mocht eigenlijk meteen weer wegrijden. Het is ook logisch, iedereen kan zien dat ik geen druppel drink. De keer daarvoor kan wel 12 jaar geleden zijn. Nu ik er over nadenk ben ik, denk ik, maar drie keer aangehouden.

Mijn kennis werd deze week voor de 100^ste keer aangehouden. Het kan iets meer of iets minder zijn. Waar gaat u heen? Mag ik uw papieren zien? We controleren even of deze auto van u is. Mijn kennis wordt er gek van, er is geen maand waarin hij niet minstens 1x van de weg wordt gehaald. Zonder reden, zonder aanleiding weer een politieauto of –motor: “STOP, volgen”. Weer die vragen, weer die uitleg, weer….

Mag ik mij even voorstellen: Aad Brinkman heet ik, geboren in Rotterdam, mijn moeder’s wieg stond daar ook, die van mijn vader in Apeldoorn. Ik ben toonbeeld van Holland’s welvaren.

Mijn kennis werd geboren in Amsterdam, groeide daar op. Zijn naam is Akif. Zijn ouders komen uit Pakistan en kwamen naar Nederland op zoek naar een mooie toekomst. Die vonden zij, ook voor hun zoon. Akif ging hier naar school, doorliep succesvol het HBO en werd succesvol zakenman. Maar dat uiterlijk…..die agenten zorgen er voor dat hij zich nooit helemaal welkom en thuis voelt.

Ik schaam mij plaatsvervangend voor al die agenten die Akif aanhouden. Waarom? Er is werkelijk niemand die dat weet. Of weet jij het?

Photo by King’s Church International on Unsplash