Vandaag een klein verhaaltje wat op 1ste paasdag in mijn mail kwam. In eerste instantie liet het liggen. Ik had er niet zo veel mee maar toen las ik het nog eens en daarna nog eens. Ik ontdekte dat het verhaal heel veel wijsheid in zich heeft. Lees het zelf en misschien nog eens en nog eens.

Er heerst grote beroering op de kippenboerderij. De haan is ziek, hij is zijn stem kwijt en kan morgen dus niet kraaien als de zon opkomt.

De kippen rennen chaotisch heen en weer en kakelen paniekerig, want als hun heer en meester morgenochtend niet kan kraaien, gaat de zon niet op. Ze denken dat de haan met zijn gekraai de zon roept, en zijn bang dat het de volgende dag donker zal blijven.

De volgende ochtend loopt de spanning op de boerderij enorm op. De zieke haan klimt uiteindelijk met veel moeite op de hoge mesthoop en opent zijn bek om te kraaien, maar het lukt niet. Keer op keer probeert hij het, echter zonder succes.

Intussen komt de zon op. De kippen zijn geshockeerd, want de zon verschijnt gewoon, ook zonder het geroep van hun meester! Ze verjagen de haan, de grote bedrieger van de boerderij.

De volgende ochtend slapen de kippen als de zon opkomt, want er is geen haan die hen wakker roept om het wonder van de zonsopgang te aanschouwen.

Photo by Chromatograph on Unsplash